Ο ρόλος του Μηνίσκου

Ο μηνίσκος είναι μια ινοχόνδρινη κατασκευή που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο μηριαίο οστό και την κνήμη, έχει μηνοειδές σχήμα και παίζει σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των φορτίων του γόνατος. Σε απουσία του ,το γόνατο δέχεται 6 φορές περισσότερο βάρος! Υπάρχουν 2 μηνίσκοι σε κάθε γόνατο, ο έσω και ο έξω μηνίσκος.
Ο μηνίσκος επίσης βοηθά στην ενυδάτωση και ‘διατροφή΄του αρθρικού χόνδρου, ενώ λόγω της σταθερής σύνδεσης τους στον αρθρικό θύλακο βοηθούν στην σταθερότητα της άρθρωσης του γόνατος.

Βλάβες του μηνίσκου

Οι πιο συχνές βλάβες του μηνίσκου είναι οι ρήξεις, οι οποίες μπορεί να είναι μερικές ή πλήρης.
Οι αιτίες της ρήξης μπορεί να είναι τραυματικές ή εκφυλιστικές (σε μεγαλύτερες ηλικίες).
Επειδή η ρήξη του μηνίσκου μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις, εμπλοκή γόνατος , ύγραθρα (συλλογή υγρού στην άρθρωση), θα πρέπει να γίνεται κλινική εκτίμηση από εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό.

Συμπτώματα ρήξης μηνίσκου

Ο πόνος στο μεσάρθριο διάστημα είναι το κύριο σύμπτωμα της ρήξης του μηνίσκου ,ο οποίος μπορεί να επιδεινώνεται στις δραστηριότητες όπως στο αναεβοκατάβασμα κλιμακοστάσιου, ή κατά την ανύψωση από καθιστή θέση. Επίσης μπορεί να συνοδεύεται από κάποιο αίσθημα αναπήδησης , να υπάρχει συλλογή υγρού ενώ σε περίπτωση ρήξης δικήν λαβής κάδου μπορεί να υπάρχει εμπλοκή γόνατος.
Στις χρόνιες ρήξεις μηνίσκου υπάρχει διαλείπων άλγος, υποτροπιάζοντα ύγραθρα, ενώ σταδιακά εμφανίζονται και συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.

Διάγνωση
Η διάγνωση είναι κλινική και επιβεβαιώνεται με τη μαγνητική τομογραφία, όπου μπορεί ο ιατρός να δει την έκταση και τη θέση της ρήξης και να αποφασίσει την κατάλληλη θεραπεία.

Θεραπεία

Υπάρχουν ρήξεις μηνίσκου που αντιμετωπίζονται συντηρητικά, με τροποποίηση δραστηριοτήτων, φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία και καλή πρόγνωση, αλλά και ρήξεις μηνίσκου που χρειάζονται χειρουργική αποκατάσταση.
Η χειρουργική θεραπεία γίνεται αρθροσκοπικά και μπορεί να είναι η συρραφή του μηνίσκου( κυρίως σε οξείες τραυματικές ρήξεις σε νέους ασθενείς) ή η μερική μηνισκεκτομή.
Σε γενικές γραμμές ο Χειρουργός προσπαθεί να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο μηνισκικό ιστό ώστε να παραμείνει στην άρθρωση για να εκτελεί τη λειτουργία του.
Στην συρραφή του μηνίσκου γίνεται προσπάθεια διατήρησης του μηνίσκου με ράμματα τα οποία τοποθετούνται αρθροσκοπικά και ο ασθενής ακολουθεί ειδικό πρωτόκολλο αποθεραπείας ώστε να μπορέσει να επουλωθεί η ρήξη και να είναι και πάλι λειτουργικός. Ο χρόνος αποθεραπείας σε αυτή την περίπτωση είναι περίπου 2 μήνες.
Στην περίπτωση της μηνισκεκτομής, αφαιρείται το πάσχων τμήμα του μηνίσκου (το λιγότερο δυνατό) , ομαλοποιείται το σχήμα του και η αποκατάσταση είναι άμεση.

Πολλές φορές μία παραμελημένη ρήξη μηνίσκου προκαλεί οστεοαρθριτικές βλάβες στην άρθρωση του γόνατος, οι οποίες είναι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες και μη αναστρέψιμες.
Για αυτό είναι απαραίτητο να γίνεται έγκαιρη και σωστή διάγνωση ώστε η αντιμετώπιση από τον εξειδικευμένο χειρουργό να είναι αποτελεσματική.

Ολική αρθροπλαστική ισχίου ASI

Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου, είναι η χειρουργική τεχνική αντικατάστασης της κατεστραμμένης άρθρωσης του ισχίου λόγω οστεοαρθρίτιδας με τεχνητά υλικά που επιτρέπουν την πλήρη λειτουργικότητα της άρθρωσης χωρίς πόνο.
Η χειρουργική προσπέλαση ASI είναι τεχνική ΠΡΟΣΘΙΑΣ προσπέλασης στην άρθρωση του ισχίου ελάχιστης επεμβατικότητας χωρίς την ανάγκη χρήσης εξωτερικού συστήματος έλξης με όλους τους κινδύνους που αυτή έχει. Γίνεται σε ύπτια θέση , και λόγω της διατήρησης της ακεραιότητας των μυϊκών ομάδων καθώς και του απόλυτου σεβασμού της ανατομίας της περιοχής και σε συνδυασμό με τη χρήση των πιο σύγχρονων υλικών είναι εφικτή η άμεση φόρτιση του σκέλους, η γρήγορη επάνοδος στις δραστηριότητες και ο ελάχιστος χρόνος νοσηλείας. Γίνεται μέσα από μία τομή 6-8cm στην πρόσθια επιφάνεια του μηρού και δια μέσου μυικών ομάδων, χωρίς διατομής τους γίνεται η χειρουργική τοποθέτηση των προθέσεων αναίμακτα, ατραυματικά και πλήρως ανατομικά .
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση ,ανώδυνη κινητοποίηση του ασθενούς ο οποίος κινητοποιείται την ίδια μέρα, ο χρόνος νοσηλείας μειώνεται σημαντικά σε 1-2 μέρες , δεν υπάρχει ανάγκη μετάγγισης αίματος και επίσης δεν χρειάζεται βοηθήματα (ανυψωτικά WC, μαξιλάρια κ.α).

Η πιο σύγχρονη χειρουργική τεχνική στην αντικατάσταση της φθαρμένης άρθρωσης του γόνατος!
Ο ρομποτικός ΄΄βοηθός΄΄ ουσιαστικά συμμετέχει στον προεγχειρητικό σχεδιασμό του χειρουργείου, στην ακριβή εκτέλεση του κατα τη διάρκεια της επέμβασης και με τη βοήθεια ειδικών αισθητήρων και κάμερας συμβάλει στην εξατομικευμένη τοποθέτηση των πιο σύγχρονων υλικών ολικής αρθροπλαστικής. Απαιτείται γνώση και εξειδίκευση στη χρήση του ρομποτικού βοηθού αφού τον πρώτο ρόλο στην χειρουργική επέμβαση κατέχει ο χειρουργός.
Πλεονεκτήματα: Ακρίβεια στην τοποθέτηση των υλικών, απόλυτα εξειδικευμένη τεχνική στην ιδιαίτερη ανατομία του κάθε ασθενούς, άριστο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα, αναίμακτη χειρουργική τεχνική, άμεση μετεγχειρητική αποκατάσταση!

Πρόκειται για μια σχετικά σπάνια βλάβη που συναντάται κυρίως σε άντρες ηλικίας άνω των 40 ετών, αθλητές άρσης βαρών ή bodybuilding καθώς και σε χειρωνάκτες. Προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται η λήψη αναβολικών, το κάπνισμα, η εκφύλιση του τένοντα, μηχανικά αίτια κ.α. Ο τραυματισμός συμβαίνει συνήθως όταν ο αγκώνας είναι σε κάμψη και εφαρμόζεται απότομα δύναμη σύσπασης του δικεφάλου οπότε και ρύγνηται ο τένοντας από τη θέση πρόσφυσης του στην κερκίδα. Ο ασθενής καταλαβαίνει έναν ήχο στην περιοχή του αγκώνα συνοδεία πόνου, μπορεί να εμφανιστεί εκχύμωση στην περιοχή του βραχίονα λόγω του αιματώματος ενώ είναι χαρακτηριστική η παραμόρφωση του δικέφαλου στο μπράτσο αφού μαζεύεται κεντρικά (reverse popeye sign). Η ρήξη του δικεφάλου οδηγεί σε σημαντική απώλεια στη δύναμη υπτιασμού του αντιβραχίου (50 %) καθώς σε σημαντική απώλεια της δύναμης κάμψης (30-35 %). Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τη μαγνητική τομογραφία όπου αναγνωρίζεται και η θέση μετατόπισης του τένοντα στον βραχίονα. Η αντιμετώπιση της βλάβης αυτής είναι συντηρητική μόνο όταν ο ασθενής είναι ηλικιωμένος ή δεν μπορεί να χειρουργηθεί λόγω προβλημάτων υγείας. Επειδή η ρήξη αν αφεθεί ως έχει οδηγεί σε σημαντική αδυναμία και περιορισμό λειτουργικότητας του άνω άκρου, είναι απαραίτητη η χειρουργική επανακαθήλωση του τένοντα στην ανατομική του θέση ώστε να λειτουργήσει και πάλι φυσιολογικά. Ο ασθενής ακολουθεί στη συνέχειαπρόγραμμα αποκατάστασης και σταδιακά επανέρχεται στις καθημερινές δραστηριότητες του.

Πρόκειται για μία συχνή και σύνθετη πάθηση που αφορά το πρόσθιο τμήμα του ποδιού και το μεγάλο δάκτυλο, είναι συχνότερο στις γυναίκες και σε ποσοστό 70% παρατηρείται κληρονομική προδιάθεση. Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί στην παθογένεια του: πλατυποδία, συνδεσμική χαλάρωση, ρευματοειδής αρθρίτιδα, στενά παπούτσια- τακούνια, ανατομική κατασκευή ποδιού (μεγάλη διαμεταταρσιος γωνία) κ.α . Η πάθηση εξελίσσεται σταδιακά και επιδεινώνεται η παραμόρφωση καθώς μπορεί να συνοδεύεται και από παραμορφώσεις των διπλανών δακτύλων (σφυροδακτυλία, επαλληλία κ.α). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η εφαρμογή των υποδημάτων και να προκαλείται πόνος και δυσκολία στη βάδιση. Επίσης λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής των φορτίων εμφανίζεται πόνος σε ολόκληρο το πόδι και επιταχύνεται η αρθριτική φθορά των αρθρώσεων του ποδιού.
Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση και είναι απαραίτητος ο ακτινολογικός έλεγχος για τον καθορισμό του βαθμού της παραμόρφωσης και τον προεγχειρητικό σχεδιασμό.
Η θεραπεία σε αρχικά στάδια είναι συντηρητική με εφαρμογή ορθωτικών πελμάτων, αποφυγή στενών υποδημάτων και φυσικοθεραπεία. Σε πιο προχωρημένα στάδια είναι απαραίτητη η χειρουργική επιδιόρθωση της παραμόρφωσης. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές για την επιτυχημένη αντιμετώπιση του προβλήματος και πάντα είναι εξατομικευμένες με βάση την παραμόρφωση και την ανατομία του κάθε ασθενούς. Μπορεί να γίνει επιδιόρθωση με διαδερμική τεχνική ιδίως σε αρχικά στάδια αλλά και ανοικτά με οστεοτομίες και οστεοσύνθεση με μικρές βίδες. Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός σας θα σας συστήσει κατάλληλη τεχνική για το δικό σας πρόβλημα!